نگاهی به فیلم موکب الاباء به کارگردانی باسل الخطیب

 به گزارش خیمه، پخش این فیلم که محصول کشور لبنان است و سفر اسرای کربلا به شام را روایت می‌کند واکنش‌های متعددی را در پی داشت؛ در ادامه ترجمه یکی از این واکنش‌ها که در پایگاه اینترنتی www.annabaa.org ‌و به قلم نزار احمد منتشر شده است، می‌آید. 

نظیر چنین اتحادی که امروز در ساخت فیلم موکب الاباء توسط کارگردان سوری آقای باسل الخطیب وجود دارد، هیچ گاه در میان اعراب وجود نداشته است؛ این فیلم بیانگر و نشان دهنده‌ی مصائبی است که پس از واقعه‌ی خونبار عاشورا در سال 61 هجری قمری توسط عمال و حاکمان اموی بر کاروان اسرا و کودکان و کسانی که از حادثه کربلا جان سالم به در برده اند گذشته است.

حضور بازیگر هنرمند و توانایی مثل آقای سلوم حداد قابل توجه و در این میان نقش حساس حضرت زینب(س) فراموش نشدنی است؛ چرا که او با پایداری و استقامت خویش در برابر آن مصائب، اثبات کرد که شهادت امام حسین(ع) به حق در راه اصلاح امت جدش بوده است. 

این فیلم توسط موسسه‌ی دولتی ساخت و توزیع فیلم‌های سینمایی بیروت ساخته شده و برای ساخت آن از موسسات و علمای کشورهای اسلامی لبنان، سوریه، مصر و ایران مجوز گرفته شده است. 

منابع و مصادر جهت تهیه‌ی فیلم‌ نامه‌ی این فیلم عبارتند از:
- اسدالغابه فی معرفه الصحابه، ابن اثیر
- الکامل فی التاریخ، ابن اثیر
- لهوف فی قتلی الطفوف، سید بن طاووس
- الفتوح، بن اعثم
- المقتل، ابن مخنف
- الاصابه، فی تمییز الصحابه، ابن حجر عسقلانی
- مثیر الاحزان، ابن نماء
- الطبقات الکبری، ابن سعد
- بحارالانوار، علامه مجلسی
- معجم البلدان، یاقوت حموی
- مقتل الحسین، مقرم
- تاریخ طبری ، طبری
- نفس المهموم، شیخ عباس قمی
- الحقائق، عبدالحسین شرف الدین
- معالی السبطین، مازندرانی 

دراخبار آمده بود که شبکه‌های ماهواره‌ی عرب زبان از پخش این فیلم سر باز زده‌اند و کشور عربستان سعودی نیز مبالغ فراوانی را صرف کرد تا از پخش آن در شبکه‌های عربی جلوگیری کند و با توجه به این که در محتوای فیلم خلاف واقعیت و حقیقت وجود نداشت، و آن چه در آن یافت می‌شد، با سیره‌ی پیامبر اسلام(ص) که به محبت اهل بیت(ع) تشویق و توصیه نموده، هماهنگی داشت، جای این سوال باقی است که جلوگیری کشور عربستان سعودی و شبکه‌های ماهواره‌ی عرب زبان از پخش فیلم به چه منظوری و با چه اهدافی صورت می‌گیرد؟ 

بررسی فیلم موکب‌الاباء نشان می‌دهد برای چنین موضع گیری‌هایی دو علت وجود دارد؛ 
اول این که در فیلم، مسئول مستقیم گناه کشته شدن امام حسین(ع)، یزید بن معاویه معرفی می‌شود و این همان حقیقتی است که رهبران  ضلالت از همان آغازین روزهای عاشورای سال 61 تا کنون تلاش کرده‌اند با هر وسیله‌ی آن را تحریف کنند و یا حتی آن را محو نمایند؛ زمانی با ایجاد رعب و ترساندن و زمانی نیز با تطمیع؛ و اگر کسی به پایگاه‌هایی اینترنتی مخصوصا سایت‌هایی که صاحبان و اداره کنندگان آن ناصبی هستند، مراجعه کند در می‌یابد که آنها سعی می‌کنند شخص یزید بن معاویه را از خون امام حسین(ع) مبری نشان دهند.
 
به این منظور است که گاهی اوقات، والی کوفه یعنی عبیدالله بن زیاد را متهم می‌کنند و بار دیگر شمربن ذی‌الجوشن را؛ تا می‌رسد به جایی که یهودیان و مسیحیان و آسمان و زمین و آب و هوا را مسئول اصلی قتل امام حسین(ع) می‌شمرند؛ گویی هیچ چیزی در رابطه با خون امام حسین(ع) به گردن یزید نیست.
 
اما این فیلم دست روی نقاطی گذاشته و قاتل و مجرم و جانی را با انگشت مشخص نموده است؛ بدون هیچ کنایه و تردیدی، حال آن که واعظان درباری همه هَمّ و غم‌شان فقط توجیه اعمال حاکمان بوده است و مصلحت را در این نمی‌دیدند دستگاه اموی را متهم به ارتکاب چنین جرائمی کنند، پس چگونه یزید پسر امیرالمومنین معاویة بن ابی‌سفیان را متهم کنند؟ و این همان روشی است که امروزه خانواده حاکمان در کشورهای عربی و مسلمان از آن پیروی می‌کنند. زیرا با اعتراف به حقیقت، قبل از هر چیز آبروی خود را برده‌اند و قبل ازدیگران بر فاسد بودن خود صِحِّه گذاشته‌اند. 

دوم این که این فیلم اولین کار هنری از زمان رسول خدا(ص) تا به امروز است که درباره‌ی عترت رسول خدا(ص) صحبت کرده است؛ تقریبادر تمامی فیلم‌هایی که تاکنون از شبکه‌های مختلف پخش شده، تنها از یک سوی قضیه آن هم حاکمان و به عنوان حاکم اسلامی یاد شده تا جایی که احتمال می رفت مردم فراموش کنند که در تاریخ اسلام غیر از حاکمان دربار؛ بُعد دیگری نیز وجود دارد و آن هم اهل بیت(ع) هستند که نمونه‌ی اسلام حقیقی‌اند. 

همان‌‌هایی که سلام خدا بر آنهاست و نمونه‌ی کامل طهارت و التزام و ایمان به خدای متعال و تخلق به اخلاق و ویژگی‌های رسول اسلام(ص) هستند. 

آنها(دستگاه ناصبی) از این که مردم از بُعد دیگر ماجرا آگاهی پیدا کنند، هراس دارند و می‌خواهند ملت‌ها را در نادانی نگه دارند تا هرآن چه حاکمان و مسئولین امنیتی حکومت‌های پادشاهی استبدادی در نظر دارند به مردم بخورانند و سعی می‌کنند سیاست سرپوش گذاشتن برواقعیات را صبح و شام اجرا کنند تا حقیقت از پشت پرده‌های سیاست آنها خود را به مردم نشان ندهد.
 
در واقع این ها همان روش را در پیش گرفته و دنبال می‌کنند که دستگاه اموی در قبال احادیث نبوی درباره‌ی حضرت علی(ع) انجام دادند؛ شروع به جعل احادیثی نمودند که سخن از مناقب معاویه و فرزندان ابوسفیان و هند می کرد.
 
فیلم با اشاره به این موضوع که اعراب، انسان‌های متعصبی هستند تصریح می‌کند که تلاش‌های پنهانی در جهت مخفی نگه داشتن حقیقت هیچ ثمری نخواهد داشت و آنها هرگز نخواهند توانست که نور خدا را خاموش کنند، زیرا خداوند متعال همیشه به دنبال روشن نگه داشتن نور حقیقت است اگر چه که پیروان ابی سفیان مانع آن شوند. 

دربخشی از فیلم جایی که یزید در مجلس شام برلب و دندان اباعبدالله(ع) می‌زد، حضرت زینب(س) فرمود: ای یزید! اکنون که به گمان خویش راه های زمین و آسمان را بر ما بستی و ما را همانند اسیران می گردانی می پنداری که خدا ما را خوار و ذلیل ساخته وتو را عزیز گردانیده است؟ و این به خاطر آبروی تو نزد خداست؟ ... آرام آرام!  مزن بر لب و دندان برادرم. 

سپس حضرت ادامه داد: نیرنگت را به کار انداز، هر چه در توان داری انجام ده، به خدا قسم نام و  نشان وحی ما را محو نتوانی کرد و به جایگاه واقعی ما نخواهی رسید و ننگ این خیانت و ظلم را نتوانی شست، روزهای سطنت کوتاه است و اطرافیانت پراکنده خواهند شد. 

شکسته شدن حصاری که اموی های در اطراف داستان امام حسین(ع) کشیده اند باعث خوشحالی است و برتمامی انسانهایی که دوستدار شناساندن حقیقت هستند، لازم است با تکثیر و توزیع این فیلم و همچنین با استفاده از سایت های اینترنتی و سایت های گفتگو حقیقتی را که ائمه ی کفر و گمراهی سال ها سعی در محو آن دارند را گسترش دهند؛ و خوشا به سعادت کارگردان فیلم و دست اندرکاران آن که به واقع امام حسین(ع) را یاری داده و خداوند اجر آنها را به بهترین وجه خواهد داد.