کد مطلب : ۲۷۶۹
عثمان طه؛ خطاط پرآوازه قرآن:
لفظ فارسي شکر است
* جناب استاد ممکن است بفرماييد فارسي را کجا ياد گرفتيد ؟
عثمان طه: من به خط نستعليق فارسي علاقه زيادي دارم و هنگام تمرين بر نوشته هاي فارسي لازم مي شود که معناي کلمات را بفهمم و الاّ هيچ لذتي نمي برم؛ ديگر اينکه استاد اميرخاني دوست بنده است و من از ايشان و بعضي از دوستان، ضرب‌المثل‌هاي فارسي زيادي را ياد گرفته ام.
* حتماً از گسترش فعاليت هاي قرآني و جايگاه خط حضرتعالي در ايران مطلع هستيد و اينکه قبلاً برادر شما (علي طه)به ايران آمده بود و مصحفي با خط خود به رهبر انقلاب هديه کرده بودند؛ آيا نيامدن شما تاکنون به ايران دليل خاصي داشته است؟
عثمان طه: گمان کنم علاقه من به ايران و ايرانيان و زبان فارسي، نيازي به توضيح نداشته باشد، فارسي سخن گفتنم دليل واضحي است. من غير از زبان عربي با دو زبان فارسي و تا حدودي ترکي آشنا هستم و دليل آن زيبايي خط اين دو است. لفظ، لفظ عرب است، لفظ فارسي شکر است، لفظ ترکي هنر است.
من حدود بيست سال است که مقيم مدينه منوره هستم و در چاپ خانه بزرگ قرآن کريم در مدينه مشغول به کار مي باشم و تعهدات شغلي من به گونه اي است که اولاً در طول سال فقط يک ماه مرخصي دارم که در آن وقت محدود فقط فرصت مي کنم وطنم (سوريه) را زيارت کنم و به بستگانم سري بزنم.
ثانياً از جمله تعهدات شغلي من اين است که به هيچ کشوري سفر نکنم و من قول مي دهم پس از پايان تعهد کاريم حتي بدون دعوت هم به ايران خواهم آمد.
* مدت زيادي است که نام شما ملازم قرآن بوده، شما از چه سني شروع به کتابت قرآن نموديد؟
عثمان طه: بله، مي دانم که خيلي از مردم فکر مي کنند عثمان طه چندين سال است که مرده است و در اين خصوص خاطره اي به ذهنم رسيد و آن اين است که روزي يک نفر در فرودگاه مرا ديد و مشتاقانه احوالپرسي کرد؛ سپس يکي از دوستانش را ديد و او را صدا کرد و گفت: «معرفي مي کنم، ايشان استاد عثمان طه نگارنده قرآن است.» دوستش گفت: «شوخي نکن، عثمان طه دويست سال است که مرده است !! »
من اولين قرآن را در سن سي سالگي نوشتم و انگيزه‌اي جز علاقه و خدمت به ساحت قرآن نداشتم و اصلاً پيش‌بيني نمي‌کردم که چنين استقبالي از آن بشود و چنين جايگاهي پيدا کند. مدتي بعد، مرحوم حافظ اسد مرا طلبيد و از من قدرداني کرد؛ من هم يک قرآن نوشتم و به ايشان هديه نمودم.
* آيا شما براي نوشتن قرآن الگوي خاصي داشتيد؟
عثمان طه: بله، من رسم الخط عثماني را از روي يک قرآن قديم مصري که در زمان ملک فاروق نوشته شده بود، نوشتم؛ اما اينکه آخر آيه در آخر صفحه نوشته مي شود، اين را از يک قرآن ترکي ياد گرفتم.
* نسخه هاي قرآن کريم که هم اکنون در مسجد النبي(ص) وجود دارد با خط معروف و متداول شما کمي فرق دارد، اين قرآن، جديد است؟
عثمان طه: بله، اين قرآن را به‌تازگي تمام کردم و به چاپ رسيد و از نظر من نسبت به قرآن قديم، از دقت بالايي برخوردار است و به نظرم حرفه اي تر است و از حيث قواعد خط، اندکي فرق دارد.
البته بعد از انتشار اين قرآن، اعتراضات حفاظ قرآن بر انگيخته شد مبني بر اينکه اين خط با قبلي فرق دارد و ما را به اشتباه مي اندازد؛ من هم گفتم قرآن قبلي براي شما است و حفّاظ جديد از قرآن جديد حفظ مي کنند.
* آيا شما بر تذهيب دور صفحات، رنگ زمينه قران، دور شماره آيات و … نظارت داريد؟
عثمان طه: خوشبختانه تمام اين هنر زيبا را پسرم احمد با مشورت خودم انجام مي دهد؛ ايشان ليسانس هنرهاي زيبا و گرافيک است و در کارش بسيار وارد است.
* آيا با ديگر خطاطان معروف ارتباطي داريد؟
عثمان طه: بله، اغلب، دوستان من هستند؛ من در سال ۱۹۷۳ نزد خطاط بزرگ ترکيه استاد حامد الامدي امتحان دادم و ايشان با خط خودشان گواهينامه ام را نوشتند. من استاد امير خاني، خطاط ايراني را مي شناسم و با ايشان ارتباط دارم؛ همچنين استاد هاشم البغدادي خطاط مشهور عراق، دوست بنده است.
اتفاقاً روزي هاشم قرآني نوشت و آن را جهت چاپ به آلمان برد؛ در آلمان به ذهنش آمد که الفاظ جلاله (الله) با رنگ قرمز چاپ شود و چون آلمانها از فرق بين حرکات کوتاه آگاهي نداشتند، يک کلمه را از الفاظ جلاله الگو و نمونه گرفتند که مفتوح بود به اين ترتيب تمام اسماء جلاله در قران هاشم، مفتوح شد و هاشم خوشحال همراه با چندين کارتون قران بر گشت و خوشبختانه هنگام بر گشت، نزد بنده آمد و يک نسخه چاپي از قرآنش را به بنده هديه کرد و گفت: «اولين هديه را به تو مي دهم.»
در همان جا متوجه اشکال آن شدم و گفتم اگر به اين شکل توزيع مي شد هيچکس چاپخانه را مقصر نمي دانست و براي تو مشکل بزرگي ايجاد مي شد.
من اولين قرآن را در سن سي سالگي نوشتم و انگيزه اي جز علاقه و خدمت به ساحت قرآن نداشتم و اصلاً پيش بيني نمي کردم که چنين استقبالي از آن بشود و چنين جايگاهي پيدا کند.
* شما بجز خط نسخ و ثلث با خط ديگري هم آشنايي داريد ؟
عثمان طه: من با همه خطها آشنايي دارم و همه آنها را مي نويسم، ولي اعتقاد دارم هر خطاطي، خطي را بهتر از سايرخطوط مي نويسد و تخصص من بيشتر خط نسخ است و امير خاني در نستعليق ماهر است.
البته يک نکته اي درباره عدم رعايت نکاتي در خط ايراني عرض کنم و آن در نوشتن بعضي از کلمات است؛ مثلاً نوشتن«اللهم صل علي محمد و آل محمد » نبايد «صلعلي» روي هم باشد؛ چرا که کاملاً غلط است و هيچ توجيهي ندارد و صحيح آن «صلّ علي» است.
* اگر خاطره‌ای داريد، بفرماييد ؟
عثمان طه: بزرگترين خط من از حيث حجم کاري، زماني بود که دولت لبنان از من خواست بر روي ديوارهاي داخلي و خارجي مسجد الحريري در بيروت آياتي از قرآن را بنويسم ، من در آنجا به متراژ ۸۰۰ متر با خط ثلث آيات قران را نوشتم و از کارهاي ماندگار بنده است.
يک خاطره ديگر اينکه در نمايشگاه قرآن کريم که چند سال پيش در تهران برگزار شده بود و خط بنده هم به نمايش گذاشته شده بود، مسئول غرفه که اهل سوريه بود، برايم تعريف مي کرد که مردم ايران خيلي شما را دوست دارند؛ چون خيلي از مردم مرا به جاي شما اشتباه گرفتند و تصور کردند که عثمان طه من هستم و مرا مي‌بوسيدند و عکس مي‌گرفتند.
عثمان طه: من به خط نستعليق فارسي علاقه زيادي دارم و هنگام تمرين بر نوشته هاي فارسي لازم مي شود که معناي کلمات را بفهمم و الاّ هيچ لذتي نمي برم؛ ديگر اينکه استاد اميرخاني دوست بنده است و من از ايشان و بعضي از دوستان، ضرب‌المثل‌هاي فارسي زيادي را ياد گرفته ام.
* حتماً از گسترش فعاليت هاي قرآني و جايگاه خط حضرتعالي در ايران مطلع هستيد و اينکه قبلاً برادر شما (علي طه)به ايران آمده بود و مصحفي با خط خود به رهبر انقلاب هديه کرده بودند؛ آيا نيامدن شما تاکنون به ايران دليل خاصي داشته است؟
عثمان طه: گمان کنم علاقه من به ايران و ايرانيان و زبان فارسي، نيازي به توضيح نداشته باشد، فارسي سخن گفتنم دليل واضحي است. من غير از زبان عربي با دو زبان فارسي و تا حدودي ترکي آشنا هستم و دليل آن زيبايي خط اين دو است. لفظ، لفظ عرب است، لفظ فارسي شکر است، لفظ ترکي هنر است.
من حدود بيست سال است که مقيم مدينه منوره هستم و در چاپ خانه بزرگ قرآن کريم در مدينه مشغول به کار مي باشم و تعهدات شغلي من به گونه اي است که اولاً در طول سال فقط يک ماه مرخصي دارم که در آن وقت محدود فقط فرصت مي کنم وطنم (سوريه) را زيارت کنم و به بستگانم سري بزنم.
ثانياً از جمله تعهدات شغلي من اين است که به هيچ کشوري سفر نکنم و من قول مي دهم پس از پايان تعهد کاريم حتي بدون دعوت هم به ايران خواهم آمد.
* مدت زيادي است که نام شما ملازم قرآن بوده، شما از چه سني شروع به کتابت قرآن نموديد؟
عثمان طه: بله، مي دانم که خيلي از مردم فکر مي کنند عثمان طه چندين سال است که مرده است و در اين خصوص خاطره اي به ذهنم رسيد و آن اين است که روزي يک نفر در فرودگاه مرا ديد و مشتاقانه احوالپرسي کرد؛ سپس يکي از دوستانش را ديد و او را صدا کرد و گفت: «معرفي مي کنم، ايشان استاد عثمان طه نگارنده قرآن است.» دوستش گفت: «شوخي نکن، عثمان طه دويست سال است که مرده است !! »
من اولين قرآن را در سن سي سالگي نوشتم و انگيزه‌اي جز علاقه و خدمت به ساحت قرآن نداشتم و اصلاً پيش‌بيني نمي‌کردم که چنين استقبالي از آن بشود و چنين جايگاهي پيدا کند. مدتي بعد، مرحوم حافظ اسد مرا طلبيد و از من قدرداني کرد؛ من هم يک قرآن نوشتم و به ايشان هديه نمودم.
* آيا شما براي نوشتن قرآن الگوي خاصي داشتيد؟
عثمان طه: بله، من رسم الخط عثماني را از روي يک قرآن قديم مصري که در زمان ملک فاروق نوشته شده بود، نوشتم؛ اما اينکه آخر آيه در آخر صفحه نوشته مي شود، اين را از يک قرآن ترکي ياد گرفتم.
* نسخه هاي قرآن کريم که هم اکنون در مسجد النبي(ص) وجود دارد با خط معروف و متداول شما کمي فرق دارد، اين قرآن، جديد است؟
عثمان طه: بله، اين قرآن را به‌تازگي تمام کردم و به چاپ رسيد و از نظر من نسبت به قرآن قديم، از دقت بالايي برخوردار است و به نظرم حرفه اي تر است و از حيث قواعد خط، اندکي فرق دارد.
البته بعد از انتشار اين قرآن، اعتراضات حفاظ قرآن بر انگيخته شد مبني بر اينکه اين خط با قبلي فرق دارد و ما را به اشتباه مي اندازد؛ من هم گفتم قرآن قبلي براي شما است و حفّاظ جديد از قرآن جديد حفظ مي کنند.
* آيا شما بر تذهيب دور صفحات، رنگ زمينه قران، دور شماره آيات و … نظارت داريد؟
عثمان طه: خوشبختانه تمام اين هنر زيبا را پسرم احمد با مشورت خودم انجام مي دهد؛ ايشان ليسانس هنرهاي زيبا و گرافيک است و در کارش بسيار وارد است.
* آيا با ديگر خطاطان معروف ارتباطي داريد؟
عثمان طه: بله، اغلب، دوستان من هستند؛ من در سال ۱۹۷۳ نزد خطاط بزرگ ترکيه استاد حامد الامدي امتحان دادم و ايشان با خط خودشان گواهينامه ام را نوشتند. من استاد امير خاني، خطاط ايراني را مي شناسم و با ايشان ارتباط دارم؛ همچنين استاد هاشم البغدادي خطاط مشهور عراق، دوست بنده است.
اتفاقاً روزي هاشم قرآني نوشت و آن را جهت چاپ به آلمان برد؛ در آلمان به ذهنش آمد که الفاظ جلاله (الله) با رنگ قرمز چاپ شود و چون آلمانها از فرق بين حرکات کوتاه آگاهي نداشتند، يک کلمه را از الفاظ جلاله الگو و نمونه گرفتند که مفتوح بود به اين ترتيب تمام اسماء جلاله در قران هاشم، مفتوح شد و هاشم خوشحال همراه با چندين کارتون قران بر گشت و خوشبختانه هنگام بر گشت، نزد بنده آمد و يک نسخه چاپي از قرآنش را به بنده هديه کرد و گفت: «اولين هديه را به تو مي دهم.»
در همان جا متوجه اشکال آن شدم و گفتم اگر به اين شکل توزيع مي شد هيچکس چاپخانه را مقصر نمي دانست و براي تو مشکل بزرگي ايجاد مي شد.
من اولين قرآن را در سن سي سالگي نوشتم و انگيزه اي جز علاقه و خدمت به ساحت قرآن نداشتم و اصلاً پيش بيني نمي کردم که چنين استقبالي از آن بشود و چنين جايگاهي پيدا کند.
* شما بجز خط نسخ و ثلث با خط ديگري هم آشنايي داريد ؟
عثمان طه: من با همه خطها آشنايي دارم و همه آنها را مي نويسم، ولي اعتقاد دارم هر خطاطي، خطي را بهتر از سايرخطوط مي نويسد و تخصص من بيشتر خط نسخ است و امير خاني در نستعليق ماهر است.
البته يک نکته اي درباره عدم رعايت نکاتي در خط ايراني عرض کنم و آن در نوشتن بعضي از کلمات است؛ مثلاً نوشتن«اللهم صل علي محمد و آل محمد » نبايد «صلعلي» روي هم باشد؛ چرا که کاملاً غلط است و هيچ توجيهي ندارد و صحيح آن «صلّ علي» است.
* اگر خاطره‌ای داريد، بفرماييد ؟
عثمان طه: بزرگترين خط من از حيث حجم کاري، زماني بود که دولت لبنان از من خواست بر روي ديوارهاي داخلي و خارجي مسجد الحريري در بيروت آياتي از قرآن را بنويسم ، من در آنجا به متراژ ۸۰۰ متر با خط ثلث آيات قران را نوشتم و از کارهاي ماندگار بنده است.
يک خاطره ديگر اينکه در نمايشگاه قرآن کريم که چند سال پيش در تهران برگزار شده بود و خط بنده هم به نمايش گذاشته شده بود، مسئول غرفه که اهل سوريه بود، برايم تعريف مي کرد که مردم ايران خيلي شما را دوست دارند؛ چون خيلي از مردم مرا به جاي شما اشتباه گرفتند و تصور کردند که عثمان طه من هستم و مرا مي‌بوسيدند و عکس مي‌گرفتند.
مرجع : مجله بصائر
