کد مطلب : ۲۴۱۱۳
شعر مرحوم آهی برگرفته از اعتقادات او بود/مداحی که اجازه محاسبه خمس و ذکات مردم را داشت
حاج یدالله بهتاش، ذاکر پیشکسوت اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام و از دوستان و نزدیکان مرحوم استاد علی آهی در گفت‌وگو با خبرنگار بسیج مداحان درباره شخصیت و جایگاه علمی مرحوم استاد علی آهی اظهار کرد: او شخصیت بزرگی بود که به نظر من کسی نیست که بتواند در این جایگاه جانشین او باشد. مرحوم استاد اهل علم بود ولی آمده بود تا در این جایگاه خدمت کند.
وی در ادامه به اجازه حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری به مرحوم آهی برای حساب کردن مال مردم برای خمس و زکات اشاره کرد و بیان کرد: بنده سراغ ندارم کسی در این جایگاه چنین اجازه ای از دو تن از بزرگترین عالمان جهان اسلام را داشته باشد برای اینکه مال مردم را حساب و کتاب کند، هر چقدر بگویم آقای آهی بزرگ بوده شاید نتوانیم حق مطلب را ادا کنیم.
عضو هیئت مدیره خانه مداحان در بخش دیگری از این گفت‌وگو به نوع نگاه استاد آهی به شعر در مداحی پرداخت و بیان کرد: شعرهای استاد آهی دو نکته مهم دارند و ایشان همیشه بر این دو اصول پایبند بودند. اول اینکه شعرهای او بسیار خوب، قوی و با مضمون بودند و مسئله دوم تاکید در اعتقاد در شعر داشت. استاد آهی می گفت شعر باید اعتقادی باشد و از باور شاعر برخیزد نه اینکه صرفا یک شعر. تا شعر با مضمون و اعتقادی نباشد موفقیتی حاصل نمی کند لذا این گونه بود که در شعار های ایشان این دو مسئله را ملاحضه می کنید.
این ذاکر دلسوخته خاندان اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام خاطر نشان کرد: بنده به عنوان کسی که سال ها استاد آهی را از نزدیک شناخته ام و با وی رفاقت کرده ام می گویم من چیزی جزء خوبی از ایشان سراغ ندارم. ایشان نسبت به مداحان نگاه ویژه ای داشتند و همیشه دغدغه های کارهای آن ها را داشت و در این راه هم خدمات زیادی بر جایی گذاشتند. خاطرم هست آخرین دیدار ما وقتی بود که ایشان در بستربیماری بودند و وقتی بحث کاری پیش آمد از خانه مداحان و کارهای مربوط به آن اطلاع کسب کردند که اگر مشکلی باشد بتوانند کمکی انجام دهند.
بهتاش در پایان این گفت‌وگو اشاره ای هم به توجه و نوع نگاه مرحوم آهی به مداحان جوان داشت و گفت: استاد آهی علیرغم مخالفت با نوع مداحی هایی که در شأنیت مجالس عزای اهل بیت علیه السلام نبود، هیچگاه نسل جوان مداح را نادیده نمی گرفت و سعی داشت بتواند در این مسیر کاری انجام دهد. جذب جوانان مداح و تقویت اشعار و منع کردن آنان از سبک های به دور از شانیت مراسم اعزا سرور و سالار شهیدان از کارهایی بود که در برخورد با نسل جوان در نظر داشتند و اینکه همیشه تاکید ویژه ای هم به حفظ مداحی های سنتی داشت.
وی در ادامه به اجازه حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری به مرحوم آهی برای حساب کردن مال مردم برای خمس و زکات اشاره کرد و بیان کرد: بنده سراغ ندارم کسی در این جایگاه چنین اجازه ای از دو تن از بزرگترین عالمان جهان اسلام را داشته باشد برای اینکه مال مردم را حساب و کتاب کند، هر چقدر بگویم آقای آهی بزرگ بوده شاید نتوانیم حق مطلب را ادا کنیم.
عضو هیئت مدیره خانه مداحان در بخش دیگری از این گفت‌وگو به نوع نگاه استاد آهی به شعر در مداحی پرداخت و بیان کرد: شعرهای استاد آهی دو نکته مهم دارند و ایشان همیشه بر این دو اصول پایبند بودند. اول اینکه شعرهای او بسیار خوب، قوی و با مضمون بودند و مسئله دوم تاکید در اعتقاد در شعر داشت. استاد آهی می گفت شعر باید اعتقادی باشد و از باور شاعر برخیزد نه اینکه صرفا یک شعر. تا شعر با مضمون و اعتقادی نباشد موفقیتی حاصل نمی کند لذا این گونه بود که در شعار های ایشان این دو مسئله را ملاحضه می کنید.
این ذاکر دلسوخته خاندان اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام خاطر نشان کرد: بنده به عنوان کسی که سال ها استاد آهی را از نزدیک شناخته ام و با وی رفاقت کرده ام می گویم من چیزی جزء خوبی از ایشان سراغ ندارم. ایشان نسبت به مداحان نگاه ویژه ای داشتند و همیشه دغدغه های کارهای آن ها را داشت و در این راه هم خدمات زیادی بر جایی گذاشتند. خاطرم هست آخرین دیدار ما وقتی بود که ایشان در بستربیماری بودند و وقتی بحث کاری پیش آمد از خانه مداحان و کارهای مربوط به آن اطلاع کسب کردند که اگر مشکلی باشد بتوانند کمکی انجام دهند.
بهتاش در پایان این گفت‌وگو اشاره ای هم به توجه و نوع نگاه مرحوم آهی به مداحان جوان داشت و گفت: استاد آهی علیرغم مخالفت با نوع مداحی هایی که در شأنیت مجالس عزای اهل بیت علیه السلام نبود، هیچگاه نسل جوان مداح را نادیده نمی گرفت و سعی داشت بتواند در این مسیر کاری انجام دهد. جذب جوانان مداح و تقویت اشعار و منع کردن آنان از سبک های به دور از شانیت مراسم اعزا سرور و سالار شهیدان از کارهایی بود که در برخورد با نسل جوان در نظر داشتند و اینکه همیشه تاکید ویژه ای هم به حفظ مداحی های سنتی داشت.
