کد مطلب : ۲۱۴۵۵
شور حسینی باید در میدان اخلاق نشان داده شود نه با قمه‌زنی
به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، حجت‌الاسلام والمسلمین احمد مبلغی در مراسم عزاداری ماه محرم در جمع کارکنان مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه باید همه اهداف این قیام را به درستی باز شناخت و پی گیر آنها شد، گفت: بقای دین اسلام، احیای سنت‌ها، رونق‌یابی ارزشیها، فساد گریزی و فساد ستیزی، عمل به حق و دوری از باطل و... این اهداف را تشکیل می دهند. آن حضرت قیام خود را فراتر از ظرف اختصاصی شیعه، در فضای گسترده امت و با دامنه‌ای به گستره مصالح آن به انجام رسانید و شعارها، ادبیات، ارتباطات و یارگیری برای نهضت را بر این اساس تنظیم کرد.
وی یادآورشد: در سخنان امام(ع) دو واژه امت و اسلام برجستگی خاصی به خود گرفته بود آنجا که فرمود: «علی الاسلام السلام اذ بلیت الامة براع مثل یزید» و این نشان می‌دهد این امام همام شیعه به دنبال ایجاد حرکتی محدود به حدود شیعه نداشته است، و نصیحت کسانی هم را که می‌گفتند وی به جای رفتن به کوفه به نزد شیعیان خود در یمن برود، به همین خاطر نپذیرفتند؛ بلکه با نگاهی دقیق و فراگیر به «امت» از آن نظر که دارای کیان واحد، سرنوشت واحد، دین واحد (یعنی: اسلام) و انسان‌های واحد (یعنی: فارغ از شیعه بودن آنها برای حضرت یا عثمانی مذهب بودنشان) هستند، می‌اندیشند. این که امام حسین(ع) برای نهضت خود از "زهیر بن قین" (که عثمانی مذهب بود) نیز دعوت کردند که به او بپیوندد، گواهی بر این مدعاست که حضرت در پی حرکتی در فضای امت و با انسان‌های امت و برای امت بودند.
وی گفت: حتی بالاتر امام در نهضت خود، فراتر از مسلمانان به اخلاقیات برای بشریت می‌اندیشیدند، این جالب است که در نهضت وی میان اصحاب وی اهل سنت و مسیحی هم وجود داشته است؛ البته اکثریت اصحاب آن حضرت شیعه خالص او بودند. و این نیز جالب است که وقتی آن حضرت می‌فرمایند: «دست کم آزاده باشید» نوعی تایید بر ارزش بودن آزادگی با صرف نظر از بودن یا نبودن آن آزادگی در فضای دین استفاده می‌شود. اتفاقا این عنصر آزادگی بما هو هو آن قدر مهم است که بسیاری از انسان‌ها که مسلمان نیستند از آن الهام گرفتند.
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی با اشاره به اینکه باید در فعالیت‌ها، عملکردها و عزاداری‌های خود از منبع نهضت حسینی الهام بگیریم، گفت: اگر ما شیعه، ظرف فعالیت‌های ما به اندازه دامنه امت گسترده نکنیم از فلسفه و اهداف قیام عاشورا بهره کامل را نبردیم، مبادا فعالیت‌ها و عزاداری‌های ما به گونه‌ای باشد که حضور شیعه را در فضای امت اسلام کم رنگ کند.
وی افزود: چرا بین دو مقوله تفکیک نمی‌کنیم: یکی کیان شیعه و دیگر کارکرد شیعه؛ کیان شیعه البته با اعتقاد به عصمت اهل بیت(ع) و امامت آن معصومان(ع) تحقق می‌یابد ولی این شیعه با این اعتقاد که شکل گرفت باید کارکرد خود را در جهت داشتن حضور در امت، خدمت به امت، وحدت با اجزاء دیگر امت و حفظ مناسبات میان امت تنظیم کند؛ دقیقا کاری که امامان خود کردند. اصولا «امامت همراه با عصمت» ماهیتا اعتقادی شیعی است ولی همین امامت، یکی از کارکردهای مهم آن نظم بخشی به مسلمین بوده است و به قول امام رضا(ع): الامامة نظام المسلمین.
مبلغی با اشاره به این که عاشورا با خمیرمایه‌ای از ارزش‌هایی جدی فرهنگی شکل گرفته است، گفت: لزوم تطابق مشی و رفتارهای ما خصوصا عزاداری هایمان با فرهنگ و ارزش‌های عاشورایی ضرورتی است که نبود آن، ما را در غیر مسیر عاشورایی و گاه نقطه مقابل آن قرار می‌دهد. متاسفانه امروز عده‌ای به نام اسلام و مسلمین به چیزی جز کشتن انسان‌ها نمی‌اندیشند و افراد بی‌گناه کوچک و بزرگ، پیر و جوان را با ترور می‌کشند و گاهی برای کشتن دیگران خود را نیز به کشتن می‌دهند.
وی ادامه داد: امام حسین(ع) در قیام عاشورا هرگز از مرگ استقبال نکردند، آمادگی برای فداکاری تا حد مرگ (با منطق هیهات منا الذلة) چیزی است و اصالت دادن به مرگ و تمرکز بر آن به ویژه مرگ دیگران چیز دیگری است. امام حسین(ع) آمادگی صد درصد برای فداکاری دارد و این فداکاری را تا آخر هم می‌رساند ولی این، غیر از این است که خود بگوید دوست دارم کشته شوم، و یا اگر فرصتی برای کشته نشدن است آن را نادیده بگیرد.
امام حسین(ع) بارها فرمودند: بگذارید من برگردم، یا حتی وقتی تمام اصحاب و عزیران امام حسین(ع) به شهادت رسیدند اگر کسی دیگری جای امام بود از دنیا مایوس می‌شد ولی امام حسین یکی از مطالبات جدی ایشان این بود که بگذارید من برگردم. این به آن معنا نیست که امام(ع) به ملاقات خداوند از رهگذر شهادت نمی‌اندیشیدند و همان زمان که حضرت علی اکبر ایشان شهید شد. اف بر این دنیا با تمام وجود گفتند، ولی این یک چیز است و منطق ارزش‌گذار اسلامی که می‌گوید اصالت به کشته شدن نیست چیز دیگری است. منطق اسلام این است که فداکاری کن و آماده شهادت باش، نه به آن معنا که فضایی را ایجاد کن تا کشته شوی، شهادت این است که اگر دشمن بخواهد بین ذلت و عزت شما را مخیر کند، زیر بار ذلت نرویم و در این راه جان خود را از دست بدهیم.
وی ادامه داد: این منطق زیبای انسانی و الهی کجا و عملیات انتحاری کجا؛ امام حسین(ع) هیچ‌گونه انتحاری ندارد، برای احیای انسان‌ها قیام کرده است و ندایی که به قاتلان خود داد، این بود که برگردید، یعنی برای آنها هم خیرخواهی می‌کرد. تروریست‌ها نه‌تنها برای انسان‌ها خیرخواهی ندارند بلکه انسان‌های بی‌گناه کوچه و بازار را می‌کشند، لحن امام حسین(ع) برای دشمنان غدار خود سرشار از نگاه خیرخواهانه بود و با لحن ملاطفت و پرعطوفتی می‌گوید، برگردید.
وی یادآورشد: باید ارزش‌های عاشورا را در خود ایجاد کنیم، باید سلوکیات، رفتار و حرکات ما کاملا اخلاقی باشد تا امام حسینی باشیم، با دشمن هم باید اخلاقی رفتار کنیم. رفتارهای ما هدفمند باشد و رفتارهای هرج و مرجی و عزاداری‌های بی‌خاصیت به درد نمی‌خورد و در کنار عزاداری‌ها به عبادات، نماز و ارزش ها... اهمیت دهیم. اگر این تطابق های سه گانه نباشد ذخیره بزرگ نهضت حسینی را تبدیل به ضد خود کردن است.
وی همچنین گفت: رفتارهایی از قبیل قمه‌زنی باعث می‌شود که ملت‌های دیگر ما را به عنوان افراد جاهل تلقی کنند. این ظلم به شیعه و اهل بیت(ع) است. شور حسینی را باید در میدان عمل و داشتن اخلاق حسینی ببریم. در عصر ارتباطات که هیچ تحرکی در هیچ جای جهان بدون بازتاب‌ها و انعکاس جهانی نیست باید همه چیز ما خصوصا عزاداری‌های ما روی حساب و برنامه باشد.
وی یادآورشد: در سخنان امام(ع) دو واژه امت و اسلام برجستگی خاصی به خود گرفته بود آنجا که فرمود: «علی الاسلام السلام اذ بلیت الامة براع مثل یزید» و این نشان می‌دهد این امام همام شیعه به دنبال ایجاد حرکتی محدود به حدود شیعه نداشته است، و نصیحت کسانی هم را که می‌گفتند وی به جای رفتن به کوفه به نزد شیعیان خود در یمن برود، به همین خاطر نپذیرفتند؛ بلکه با نگاهی دقیق و فراگیر به «امت» از آن نظر که دارای کیان واحد، سرنوشت واحد، دین واحد (یعنی: اسلام) و انسان‌های واحد (یعنی: فارغ از شیعه بودن آنها برای حضرت یا عثمانی مذهب بودنشان) هستند، می‌اندیشند. این که امام حسین(ع) برای نهضت خود از "زهیر بن قین" (که عثمانی مذهب بود) نیز دعوت کردند که به او بپیوندد، گواهی بر این مدعاست که حضرت در پی حرکتی در فضای امت و با انسان‌های امت و برای امت بودند.
وی گفت: حتی بالاتر امام در نهضت خود، فراتر از مسلمانان به اخلاقیات برای بشریت می‌اندیشیدند، این جالب است که در نهضت وی میان اصحاب وی اهل سنت و مسیحی هم وجود داشته است؛ البته اکثریت اصحاب آن حضرت شیعه خالص او بودند. و این نیز جالب است که وقتی آن حضرت می‌فرمایند: «دست کم آزاده باشید» نوعی تایید بر ارزش بودن آزادگی با صرف نظر از بودن یا نبودن آن آزادگی در فضای دین استفاده می‌شود. اتفاقا این عنصر آزادگی بما هو هو آن قدر مهم است که بسیاری از انسان‌ها که مسلمان نیستند از آن الهام گرفتند.
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی با اشاره به اینکه باید در فعالیت‌ها، عملکردها و عزاداری‌های خود از منبع نهضت حسینی الهام بگیریم، گفت: اگر ما شیعه، ظرف فعالیت‌های ما به اندازه دامنه امت گسترده نکنیم از فلسفه و اهداف قیام عاشورا بهره کامل را نبردیم، مبادا فعالیت‌ها و عزاداری‌های ما به گونه‌ای باشد که حضور شیعه را در فضای امت اسلام کم رنگ کند.
وی افزود: چرا بین دو مقوله تفکیک نمی‌کنیم: یکی کیان شیعه و دیگر کارکرد شیعه؛ کیان شیعه البته با اعتقاد به عصمت اهل بیت(ع) و امامت آن معصومان(ع) تحقق می‌یابد ولی این شیعه با این اعتقاد که شکل گرفت باید کارکرد خود را در جهت داشتن حضور در امت، خدمت به امت، وحدت با اجزاء دیگر امت و حفظ مناسبات میان امت تنظیم کند؛ دقیقا کاری که امامان خود کردند. اصولا «امامت همراه با عصمت» ماهیتا اعتقادی شیعی است ولی همین امامت، یکی از کارکردهای مهم آن نظم بخشی به مسلمین بوده است و به قول امام رضا(ع): الامامة نظام المسلمین.
مبلغی با اشاره به این که عاشورا با خمیرمایه‌ای از ارزش‌هایی جدی فرهنگی شکل گرفته است، گفت: لزوم تطابق مشی و رفتارهای ما خصوصا عزاداری هایمان با فرهنگ و ارزش‌های عاشورایی ضرورتی است که نبود آن، ما را در غیر مسیر عاشورایی و گاه نقطه مقابل آن قرار می‌دهد. متاسفانه امروز عده‌ای به نام اسلام و مسلمین به چیزی جز کشتن انسان‌ها نمی‌اندیشند و افراد بی‌گناه کوچک و بزرگ، پیر و جوان را با ترور می‌کشند و گاهی برای کشتن دیگران خود را نیز به کشتن می‌دهند.
وی ادامه داد: امام حسین(ع) در قیام عاشورا هرگز از مرگ استقبال نکردند، آمادگی برای فداکاری تا حد مرگ (با منطق هیهات منا الذلة) چیزی است و اصالت دادن به مرگ و تمرکز بر آن به ویژه مرگ دیگران چیز دیگری است. امام حسین(ع) آمادگی صد درصد برای فداکاری دارد و این فداکاری را تا آخر هم می‌رساند ولی این، غیر از این است که خود بگوید دوست دارم کشته شوم، و یا اگر فرصتی برای کشته نشدن است آن را نادیده بگیرد.
امام حسین(ع) بارها فرمودند: بگذارید من برگردم، یا حتی وقتی تمام اصحاب و عزیران امام حسین(ع) به شهادت رسیدند اگر کسی دیگری جای امام بود از دنیا مایوس می‌شد ولی امام حسین یکی از مطالبات جدی ایشان این بود که بگذارید من برگردم. این به آن معنا نیست که امام(ع) به ملاقات خداوند از رهگذر شهادت نمی‌اندیشیدند و همان زمان که حضرت علی اکبر ایشان شهید شد. اف بر این دنیا با تمام وجود گفتند، ولی این یک چیز است و منطق ارزش‌گذار اسلامی که می‌گوید اصالت به کشته شدن نیست چیز دیگری است. منطق اسلام این است که فداکاری کن و آماده شهادت باش، نه به آن معنا که فضایی را ایجاد کن تا کشته شوی، شهادت این است که اگر دشمن بخواهد بین ذلت و عزت شما را مخیر کند، زیر بار ذلت نرویم و در این راه جان خود را از دست بدهیم.
وی ادامه داد: این منطق زیبای انسانی و الهی کجا و عملیات انتحاری کجا؛ امام حسین(ع) هیچ‌گونه انتحاری ندارد، برای احیای انسان‌ها قیام کرده است و ندایی که به قاتلان خود داد، این بود که برگردید، یعنی برای آنها هم خیرخواهی می‌کرد. تروریست‌ها نه‌تنها برای انسان‌ها خیرخواهی ندارند بلکه انسان‌های بی‌گناه کوچه و بازار را می‌کشند، لحن امام حسین(ع) برای دشمنان غدار خود سرشار از نگاه خیرخواهانه بود و با لحن ملاطفت و پرعطوفتی می‌گوید، برگردید.
وی یادآورشد: باید ارزش‌های عاشورا را در خود ایجاد کنیم، باید سلوکیات، رفتار و حرکات ما کاملا اخلاقی باشد تا امام حسینی باشیم، با دشمن هم باید اخلاقی رفتار کنیم. رفتارهای ما هدفمند باشد و رفتارهای هرج و مرجی و عزاداری‌های بی‌خاصیت به درد نمی‌خورد و در کنار عزاداری‌ها به عبادات، نماز و ارزش ها... اهمیت دهیم. اگر این تطابق های سه گانه نباشد ذخیره بزرگ نهضت حسینی را تبدیل به ضد خود کردن است.
وی همچنین گفت: رفتارهایی از قبیل قمه‌زنی باعث می‌شود که ملت‌های دیگر ما را به عنوان افراد جاهل تلقی کنند. این ظلم به شیعه و اهل بیت(ع) است. شور حسینی را باید در میدان عمل و داشتن اخلاق حسینی ببریم. در عصر ارتباطات که هیچ تحرکی در هیچ جای جهان بدون بازتاب‌ها و انعکاس جهانی نیست باید همه چیز ما خصوصا عزاداری‌های ما روی حساب و برنامه باشد.
مرجع : ایکنا
