رسول اولیازاده، مدیر خانه عکاسان جوان ایران با بیان اینکه نمایشگاه «اشک واره 2» را تنها به عشق اباعبدالله (ع) برگزار میکند، اظهار کرد: سخنانم را اینگونه آغاز میکنم، آن جایی که فرد خدمت میکند، اهمیتی ندارد، بلکه مدیری که در آن قسمت فعال است، کیفیت و کارایی آن بخش را مشخص خواهد کرد. این نکته را گفتم تا این نتیجه حاصل شود که، پس از دو سالی که من از مدیریت خانه عکاسان حوزه هنری استعفا دادم هنوز این توانایی را دارم تا نمایشگاهی با محوریت عاشورا برگزار کنم و عکاسان برجسته کشور هم در آن حضور داشته باشند.
وی در پاسخ به این سوال که این نمایشگاه با چه هدفی برگزار میشود، گفت: همیشه نسبت به اباعبدالله الحسین(ع) تعلق خاطر داشتهام و این علاقه قلبی، نوعی احساس دین شدید در من به وجود آورده است. برای همین میبینید که هر کسی عاشق حسین (ع) است به نوعی در این حیطه فعالیت میکند. از زنجیرزنی گرفته تا دادن نذری و علمکشی. من نیز به عنوان یک هنرمند با گرفتن عکس که در آن تخصص دارم سعی میکنم، دین خود را به سالار شهیدان ادا کنم.
این عکاس به توضیح فوق اضافه کرد: باور دیگر من این است که هنر، هر موضوع و رویدادی را ماندگار میکند. برای نمونه به هنر تعزیه اشاره میکنم که یکی از شاخصههای هنر نمایش بوده و سالهاست در کشور ما زنده است، همچنین مطمئن باشید تا عشق ابا عبدالله (ع) در خون مردم این سرزمین میتپد، این هنر زنده و باقی خواهد ماند، اما اگر به طور تخصصی بخواهم درباره نمایشگاه «اشک واره 2» توضیح دهم باید بگویم به اندازهای استقبال از قسمت نخست آن زیاد بود که به من انگیزه فراوانی برای برگزاری این دوره داد و مطمئن باشد در سالهای بعد نیز ادامه پیدا خواهد کرد.
اولیازاده در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه از چنین نمایشگاههایی چه انتظاری دارد، گفت: تمام تلاش من این است که جوانانی که به این حوزه ورود میکنند قادر باشند از نمایشگاههایی چون «اشک واره» به دستاوردهایی مهمی برسند، همچنین با دیدن عکسهایی که عاشقانه در این حوزه گرفته شده، علاقهمند شوند در این حوزه فعالیت کنند، همچنین در ادامه با آسیبهایی که ممکن است در این مسیر آنها را با مشکل روبهرو کند هم آشنا شوند.
رئیس اسبق خانه عکاسان حوزه هنری تاکید کرد: مطلب دیگر اینکه عکس هیچ گاه تاریخ مصرف ندارد. برای همین هر زمان که آن را ببینیم برایمان جذاب و دوست داشتنی است. به همین دلیل، وقتی عکسهایی از دوره قاجار را میبینیم از تماشای آن لذت میبریم. برای همین اگر هزار سال دیگر هم عکسهای عاشورایی را ببینیم باز برایمان جذاب و دوست داشتنی است.
اولیازاده متذکر شد: درباره این نمایشگاه هم باید بگویم، برای برگزاری «اشک واره 2» از کسی انتظار کمک ندارم، البته کمک را رد نمیکنم، اما به امید اینکه کسی من را در برگزاری یاری کند پا در این عرصه نگذاشتهام، اما تنها آرزویم این است که تا این قبیل اتفاقات هنری دیده شود تا تلاشم به بار بنشیند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود خطاب به مسئولان فرهنگی و هنری گفت: از تمام کسانی که در حوزه فرهنگ و هنر مسئولیت دارم میخواهم که اگر بیدار هستند و خود را به خواب نزدهاند از این قبیل نمایشگاهها دیدن کنند. نمایشگاهایی که تنها دلیل برگزاری آن عشق و علاقه است. این خواسته نیز تنها برای این امر است که آثار دیده شود به ویژه وقتی میبینیم کارهایی که در این نمایشگاه به نمایش درآمدهاند، چه برتریهایی نسبت به عکسهایی که این روزها در خیابانها به نمایش گذاشته شده، داراست.
اولیازاده با بیان اینکه این نمایشگاه تا به امروز توانسته در جذب تماشاگر موفق باشد، گفت: خوشحالم وقتی میبینم هنوز نمایشگاه به اتمام نرسیده چند تقاضا به دستم رسیده تا آثار را در نمایشگاههای دیگر به نمایش بگذاریم. این اتفاق بسیار نیکویی است که نشان میدهد کارهایی که در حوزه عاشورا خلق میشود با برکت برای صاحب کار نیز روبهرو میشود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: توصیه من به برگزارکنندگان نمایشگاهها و جشنوارههای عاشورایی این است که تنها به این دلیل که در این عرصه کاری کرده باشند تا برای خود سابقهای درست کنند در آن ورود نکنند، زیرا اگر با چنین هدفی به این حوزه ورود نکنند هیچ دستاوردی برای خودشان نخواهد داشت. بنابراین کاری که با محوریت عاشورا انجام میشود، حتما باید با اعتقاد همراه باشد، اتفاقی که اگر روی دهد شاهد آثار بسیار خوبی در عرصه هنر خواهیم بود.
این عکاس به توضیح فوق اضافه کرد: کاری که میخواهد در حوزه عاشورا برگزار شود باید جریانسازی داشته باشد، یعنی بتوان باعث اتفاقات جدید در جامعه شود. با این توضیح مقایسه این که چند درصد از نمایشگاهها و جشنوارههای ما با برخورداری از چنین ویژگی برگزار میشود به هیچ وجه راضی کننده نیست، چون قبل از برگزاری هر نمایشگاه و جشنوارهای در ابتدا باید کارگاهی برگزار شود تا در آن درباره موضوع بحث شود.
وی در پاسخ به این سوال که در طول سالها مدیریت خود در خانه عکاسان حوزه هنری چه اقداماتی در جهت اشاعه مفاهیم عاشورایی انجام داده است، بیان کرد: من طی مدت مدیریتم در حوزه هنری هر ساله حداقل یک نمایشگاه عکس با محوریت عاشورا برگزار میکردم، همچنین راهاندازی پاتوقهای عکاسی از دیگر اقداماتی بود که در زمان من روی داد. دلیل اینکه کلمه پاتوق به جای کارگاه نیز این است که میخواستم، علاقهمندان به هنر بهتر و بیشتر حضور پیدا کنند، همانند اتفاقی که پیشترها در کافه نادری روی میداد.
اولیازاده در پایان سخنان خود تصریح کرد: فعالیت در حوزه هنر عاشورایی من را یاد یک بیت میاندازد «ذات نایافته از هستی بخش/ کی تواند که بود هستی بخش» این بیت را گفتم تا بگویم وقتی من با تک تک سلولهایم مسئله عاشورا را ادراک نکرده باشم چگونه کارم، تاثیرگذار خواهد بود و مخاطب را درگیر خود کند، پس ابتدا عاشورا را درک کرده سپس در راه همان اندیشه سلوک کنیم تا اثرمان، جریانساز باشد.