کد مطلب : ۲۴۵۸۳
شعر آیینی نباید اسطوره‌ساز باشد
نشست شعر آیینی با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن مبارز، شاعر و رئیس انجمن شعر طلاب کشور، سیدبشیر حسینی، شاعر و محقق و دبیر انجمن، زهرا بشیری موحد، شاعر و محقق و عضو انجمن، وحیده گرجی، شاعر و عضو هیئت مدیره انجمن شعر طلاب و محمدرضا شاه‌نظر، دبیر انجمن‌های مرکز فرهنگی و اسلامی دفتر تبلیغات، پنجشنبه، ۱۷ اردیبهشت در تالار سرای قلم برگزار شد.
در ابتدای این نشست سیدحسن مبارز با اشاره به موضوع شعر آیینی گفت: شعر آیینی از مباحثی است که بسیار زیاد در مورد آن صحبت شده است. بزرگان در مورد شعر آیینی اختلاف نظر دارند و یکی از این دلایل برداشت‌های متفاوت ما از معنی شعر است و تعاریفی که از آن شده جامع و کامل نبوده.
رئیس انجمن شعر طلاب کشور در مورد تقسیم‌بندی شعر آیینی اظهار کرد: شعر آیینی، پندها، اخلاق، مقاومت و بیداری اسلامی و... را شامل می‌شود. شعر آیینی، شعر والایی است که با اولیای دین مرتبط است.
در ادامه این نشست زهرا بشیری موحد گفت: شعر آیینی گستره زیادی دارد که از شعر توحیدی شروع می‌شود تا به شعر طنز می‌رسد که پیام‌های اخلاقی دارد. شعر آیینی شعر اهل بیت(ع) است که اوج آن شعر عاشورایی است. وقتی حرف از عاشورا زده می‌شود وارد بحث هیئت‌ها و سوگواری می‌شویم. شعر هیئت در دهه اخیر رشد زیادی داشته و تعداد آنها زیاد شده است. در حوزه علمیه شعر هم بوده و هست. وقتی پیامبر می‌گوید شعر را به فرزندان خود یاد بدهید، منظور شعری است که ارزش اولیای الهی و معارف اسلامی انبیاء و اولیاء گرامی را بیان کند. شعر باید دارای حکمت و پند و اندرز باشد. برای مثال حافظ مستقیم و غیرمستقیم پند و اندرز را در شعر خود مطرح کرده است.
سپس حجت‌الاسلام سیدحسن مبارز در مورد نقدهایی که در مورد شعرهای آیینی می‌شود، عنوان کرد: یکی از آسیب‌های شعر آیینی نقدهایی است که در مورد این شعر صورت می‌گیرد و به آن وارد نیست. با این حال، شعر آیینی نباید اسطوره‌ساز باشد و ما نباید در مورد اهل بیت مغالطه کنیم.
در پایان این نشست، جمعی از شعرا به شعرخوانی پرداختند و اشعارشان نقد شد.
در ابتدای این نشست سیدحسن مبارز با اشاره به موضوع شعر آیینی گفت: شعر آیینی از مباحثی است که بسیار زیاد در مورد آن صحبت شده است. بزرگان در مورد شعر آیینی اختلاف نظر دارند و یکی از این دلایل برداشت‌های متفاوت ما از معنی شعر است و تعاریفی که از آن شده جامع و کامل نبوده.
رئیس انجمن شعر طلاب کشور در مورد تقسیم‌بندی شعر آیینی اظهار کرد: شعر آیینی، پندها، اخلاق، مقاومت و بیداری اسلامی و... را شامل می‌شود. شعر آیینی، شعر والایی است که با اولیای دین مرتبط است.
در ادامه این نشست زهرا بشیری موحد گفت: شعر آیینی گستره زیادی دارد که از شعر توحیدی شروع می‌شود تا به شعر طنز می‌رسد که پیام‌های اخلاقی دارد. شعر آیینی شعر اهل بیت(ع) است که اوج آن شعر عاشورایی است. وقتی حرف از عاشورا زده می‌شود وارد بحث هیئت‌ها و سوگواری می‌شویم. شعر هیئت در دهه اخیر رشد زیادی داشته و تعداد آنها زیاد شده است. در حوزه علمیه شعر هم بوده و هست. وقتی پیامبر می‌گوید شعر را به فرزندان خود یاد بدهید، منظور شعری است که ارزش اولیای الهی و معارف اسلامی انبیاء و اولیاء گرامی را بیان کند. شعر باید دارای حکمت و پند و اندرز باشد. برای مثال حافظ مستقیم و غیرمستقیم پند و اندرز را در شعر خود مطرح کرده است.
سپس حجت‌الاسلام سیدحسن مبارز در مورد نقدهایی که در مورد شعرهای آیینی می‌شود، عنوان کرد: یکی از آسیب‌های شعر آیینی نقدهایی است که در مورد این شعر صورت می‌گیرد و به آن وارد نیست. با این حال، شعر آیینی نباید اسطوره‌ساز باشد و ما نباید در مورد اهل بیت مغالطه کنیم.
در پایان این نشست، جمعی از شعرا به شعرخوانی پرداختند و اشعارشان نقد شد.
مرجع : ایکنا
