کد مطلب : ۱۲۴۶۸
بقاع متبرکه
درباره امام‌زاده‌های استان تهران
اکثر امام‌زاده‌های استان تهران در روستاها واقع شده است و نسب بیشتر آنها به امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌رسد.
سازمان اوقاف و امور خیریه مسئولیت اداره اماکن متبرکه اسلامی و این امام‌زاده‌ها را به عهده دارد. این سازمان اختیارات خود را به هیت امنای بقاع متبرکه واگذار می‌کند.
هیئت امنای بقاع متبرکه هم یک نفر را به عنوان مدیر داخلی انتخاب می‌کند که حقوق او از محل آستانه پرداخت می‌شود.
اما اعضای هیئت امنای اماکن مذهبی حقوقی دریافت نمی‌کنند و فعالیت‌هایشان در راه رضای خداست. امام‌زاده‌ها به وسیله هیئت امنایی مرکب از ۳ تا ۵ عضو اصلی و ۲ عضو علی البدل اداره می‌شود.
هزینه‌ها و درآمدهای امام‌زاده‌ها
این امام زاده‌ها از طرق مختلفی درآمد کسب می‌کنند. غبارروبی، فروش طلاهای اهدایی مردم، عایدی موقوفات، فروش اجناس مازاد که از سوی زائران اهدا می‌شوند (نظیر فرش، لوستر، لامپ، استکان، نعلبکی، قاب و اشیای عتیقه، ظروف دیگر و...) حق‌الدفن (اگر قبرستان داشته باشند)، عایدی زائرسراها و اهدایی مؤسسات و افراد خیر از جمله درآمدهای امام‌زاده‌ها هستند.
از کل درآمد امام‌زاده‌ها، ۱۰ درصد به حساب خزانه‌داری دولت واریز می‌شود که دولت مبلغی از این پول را به عنوان بودجه، بار دیگر به امام‌زاده برمی‌گرداند تا صرف پاداش هیئت امنا و کارکنان امام‌زاده شود.
بیشترین درآمدی که سالانه نصیب امام‌زاده‌های استان تهران می‌شود، مربوط به حرم حضرت عبدالعظیم، امام‌زاده صالح و امام‌زاده داود است.
باقی مانده درآمد هر امام‌زاده نیز متعلق به خود آن است که در موارد زیر هزینه می‌شود: حقوق کارکنان، نشر معارف و تبلیغات اسلامی، تعمیرات و بازسازی، تدارک وسایل رفاهی و بهداشتی، کمک به مدارس علوم دینی، تأمین هزینه سوخت، آب، برق، تلفن، گاز و...، خرید اثاثیه و ملزومات، تعمیر وسایل نقلیه و ماشین آلات، خیرات و مبرات.
بیشتر امام‌زاده‌های این استان در محوطه خود گورستان دارند و در این میان آنهایی که در داخل شهر دارای قبرستان هستند، به خاطر رعایت مسائل بهداشتی در بافت شهری و رعایت حال مردم، اجازه دفن ندارند. در مورد امام‌زاده‌هایی که در خارج از شهر هستند، از طرف سازمان اوقاف و با هماهنگی سازمان بهشت زهرا و شهرداری، اجازه دفن درگذشتگان را دریافت می‌کنند و وجوه حاصل از این محل صرف عمران و آبادی امام‌زاده می‌شود.
همه اماکن متبرکه بعد از وقوع انقلاب اسلامی در قالب طرحی به نام «طرح جامع» نوسازی و بازسازی می‌شوند.
این طرح موارد گوناگونی را شامل می‌شود، از جمله: بهسازی، بازسازی و توسعه، زیباسازی، ایجاد زائرسرا، فرهنگ‌سرا، کتابخانه و دیگر امکانات و تزئینات از جمله ایجاد شبستان‌های زنانه، مردانه، تاق‌های سنتی، کاشی‌کاری، آینه‌کاری، زیباسازی محوطه امام‌زاده، سالن‌های آموزش قرآن و بهبود وضع کفشداری‌ها.
هیئت امنای این امام‌زاده‌ها هم امور مختلف امام‌زاده از جمله: گردآوری و هزینه نذور و هدایای مردم، مراقبت و حفظ و نگهداری بقعه، بازرسی، نظافت امام‌زاده، عمران و آبادانی و به طور کلی زنده نگه داشتن این اماکن متبرکه و فعال‌تر شدن آنها و تشویق مردم برای اجرای دستورات اسلامی رسیدگی می‌کنند.
سازمان اوقاف و امور خیریه مسئولیت اداره اماکن متبرکه اسلامی و این امام‌زاده‌ها را به عهده دارد. این سازمان اختیارات خود را به هیت امنای بقاع متبرکه واگذار می‌کند.
هیئت امنای بقاع متبرکه هم یک نفر را به عنوان مدیر داخلی انتخاب می‌کند که حقوق او از محل آستانه پرداخت می‌شود.
اما اعضای هیئت امنای اماکن مذهبی حقوقی دریافت نمی‌کنند و فعالیت‌هایشان در راه رضای خداست. امام‌زاده‌ها به وسیله هیئت امنایی مرکب از ۳ تا ۵ عضو اصلی و ۲ عضو علی البدل اداره می‌شود.
هزینه‌ها و درآمدهای امام‌زاده‌ها
این امام زاده‌ها از طرق مختلفی درآمد کسب می‌کنند. غبارروبی، فروش طلاهای اهدایی مردم، عایدی موقوفات، فروش اجناس مازاد که از سوی زائران اهدا می‌شوند (نظیر فرش، لوستر، لامپ، استکان، نعلبکی، قاب و اشیای عتیقه، ظروف دیگر و...) حق‌الدفن (اگر قبرستان داشته باشند)، عایدی زائرسراها و اهدایی مؤسسات و افراد خیر از جمله درآمدهای امام‌زاده‌ها هستند.
از کل درآمد امام‌زاده‌ها، ۱۰ درصد به حساب خزانه‌داری دولت واریز می‌شود که دولت مبلغی از این پول را به عنوان بودجه، بار دیگر به امام‌زاده برمی‌گرداند تا صرف پاداش هیئت امنا و کارکنان امام‌زاده شود.
بیشترین درآمدی که سالانه نصیب امام‌زاده‌های استان تهران می‌شود، مربوط به حرم حضرت عبدالعظیم، امام‌زاده صالح و امام‌زاده داود است.
باقی مانده درآمد هر امام‌زاده نیز متعلق به خود آن است که در موارد زیر هزینه می‌شود: حقوق کارکنان، نشر معارف و تبلیغات اسلامی، تعمیرات و بازسازی، تدارک وسایل رفاهی و بهداشتی، کمک به مدارس علوم دینی، تأمین هزینه سوخت، آب، برق، تلفن، گاز و...، خرید اثاثیه و ملزومات، تعمیر وسایل نقلیه و ماشین آلات، خیرات و مبرات.
بیشتر امام‌زاده‌های این استان در محوطه خود گورستان دارند و در این میان آنهایی که در داخل شهر دارای قبرستان هستند، به خاطر رعایت مسائل بهداشتی در بافت شهری و رعایت حال مردم، اجازه دفن ندارند. در مورد امام‌زاده‌هایی که در خارج از شهر هستند، از طرف سازمان اوقاف و با هماهنگی سازمان بهشت زهرا و شهرداری، اجازه دفن درگذشتگان را دریافت می‌کنند و وجوه حاصل از این محل صرف عمران و آبادی امام‌زاده می‌شود.
همه اماکن متبرکه بعد از وقوع انقلاب اسلامی در قالب طرحی به نام «طرح جامع» نوسازی و بازسازی می‌شوند.
این طرح موارد گوناگونی را شامل می‌شود، از جمله: بهسازی، بازسازی و توسعه، زیباسازی، ایجاد زائرسرا، فرهنگ‌سرا، کتابخانه و دیگر امکانات و تزئینات از جمله ایجاد شبستان‌های زنانه، مردانه، تاق‌های سنتی، کاشی‌کاری، آینه‌کاری، زیباسازی محوطه امام‌زاده، سالن‌های آموزش قرآن و بهبود وضع کفشداری‌ها.
هیئت امنای این امام‌زاده‌ها هم امور مختلف امام‌زاده از جمله: گردآوری و هزینه نذور و هدایای مردم، مراقبت و حفظ و نگهداری بقعه، بازرسی، نظافت امام‌زاده، عمران و آبادانی و به طور کلی زنده نگه داشتن این اماکن متبرکه و فعال‌تر شدن آنها و تشویق مردم برای اجرای دستورات اسلامی رسیدگی می‌کنند.
