هیئت های مذهبی، به عنوان مهم ترین کانون نمایش مناسک سوگ واری تشیع، با زندگی اجتماعی، فرهنگی، و اخلاقی مؤمنان کاملا آمیخته اند و هم واره،با به ترین شکل، حالت های روحی و شیوه ی زندگی پیروان تشیع را با جهان بینی و اخلاق هم آهنگ با آن پیوند می دهند. رخ داد انقلاب اسلامی آغاز ورود گسترده ی زنان به گستره ی اجتماع، وهم زمان با آن، هم کاری جدی تر و پویاتر آنان در مراسم و آداب سوگ واری بود. جنگ و پیدایش دگرگونی های سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی پس از آن و نیز دگرگونی های ناشی از گسترش نوگرایی سبب پدید آمدند گرگونی در باورها و نگرش های دینیمردم، به ویژه زنان، و نیز دگرگونی فهم آنان از سازه های اصلی مناسک دینی و سوگ واری شد و این مراسم را با دگرگونی محتوایی و صوری بسیار روبه رو کرد؛ به گونه ایی که در سال های پایانی دهه ی ۷۰، اشکالی تازه ازهیئت های دینی و مداحی گسترش یافت، که ساختار و عناصر سازنده ی آن با انواع سنتی دیگرگون بود. در این پژوهش، به بررسی دگرگونی ها،دلایل، و چه گونگی آن ها می پردازیم.

آرمان هیأت